1. |
||||
|
Ίσως είναι αργά, πέρασε καιρός
Από τότε που ήσουν μαζί μου
Όμως ποτέ δεν είν' αργά,
Να σου γράψω ένα τραγούδι μικρή μου
Σκέψεις πολλές στριφογυρνούν
Σαν ρόδα, σαν τσιγάρο που γυρίζει
Νιώθω το κεφάλι μου πολύ βαρύ
Νιώθω πως απόψε θα εκραγεί
Δεν βρίσκω να σου πω δυο λόγια απλά
Γαμώ την μόρφωσή μου τελικά
Δεν βρίσκω δύο λέξεις στη σειρά
Μου φαίνονται σαν μαθηματικά
Ίσως να πω για τα μαλλιά σου,
Που μύριζαν σαν να 'ταν Κυριακή
Μπορεί να πω και για το γέλιο σου,
Που ήταν ανοιξιάτικη βροχή
Όλα αυτά ή κάτι τέτοιο,
Δεν ξέρω τι θα ήθελα να πω
Και στην περίπτωση που ήμουν ανάξιος
Ενα συγγνώμη προκαταβολικό
Μα πάλι αναλώνομαι σε σκέψεις
Που απλά δεν οδηγούνε πουθενά
Κι ακόμα να σου πω αυτές τις λέξεις
Που κρύβονται στη γλώσσα μου μπροσά
Μάλλον τώρα έχεις καταλάβει
Δεν είναι ανάγκη πλέον να στις πω
Κράτα τες εσύ να με θυμάσαι
Δεν θέλω να με πούνε γραφικό
Μάλλον τώρα έχεις καταλάβει
Δεν είναι ανάγκη τίποτα να πω
Κράτα ότι θες να με θυμάσαι
Δεν θέλω να με πούνε γραφικό...
...κι ελπίζω πάλι να σε ξαναδώ
|
||||
2. |
||||
|
Παρασιτώ, μοιάζω παρείσακτος σε τούτη 'δω την πόλη
Είμ' ένας ξένος κι έτσι καχύποπτα με βλέπουν όλοι
Είμαι στους δρόμους, δεν έχω στέγη, ούτε τροφή, ούτε πατρίδα
Ξαπλώνω πλάι σε μία σπασμένη πινακίδα
Μα δεν έχω αφέντη, ούτ' αλυσίδα στο λαιμό μου να με πνίγει
Είμαι ελεύθερος, είμ' ένας σκύλος που θέλουν λίγοι
Δεν έχω αφέντη, ούτ' αλυσίδα στο λαιμό μου να με πνίγει
Είμαι ελεύθερος, είμ' ένας σκύλος... που συμπαθούνε λίγοι
Προχτές το βράδυ, κάποιος με κλώτσησε με μίσος κι αηδία
Χωρίς αιτία... κι ύστερα γέλαγε μ' ανύπαρκτα αστεία
Όταν βαριέμαι, τα περιστέρια κυνηγάω στην πλατεία
Κι απ'την καντίνα κλέβω λουκάνικα, όταν βρω την ευκαιρία
Μα δεν έχω αφέντη, ούτ' αλυσίδα στο λαιμό μου να με πνίγει
Είμαι ελεύθερος, είμ' ένας σκύλος που θέλουν λίγοι
Δεν έχω αφέντη, ούτ' αλυσίδα στο λαιμό μου να με πνίγει
Είμαι ελεύθερος, είμ' ένας σκύλος... που συμπαθούνε λίγοι
|
||||
3. |
Φοβοκρατία
02:41
|
|||
|
Έτσι γεννιέσαι μια μέρα κι ανοίγεις τα μάτια
Βλέπεις το φως, μα είσαι ακόμα τυφλός
Χαζεύεις τους γονείς και τους τρελούς συγγενείς
που ήρθαν να σε δουν, μα δεν σε πρόσεξε κανείς
Και πριν βγάλεις κουβέντα, πριν καν μιλήσεις
Κανόνισαν το μέλλον σου χωρίς ν' αποφασίσεις
''Θα γίνει δικηγόρος ή μεγάλος γιατρός,
να σκάσει της γειτόνισσας ο πρώτος, ο γιος''.
Και περνάνε τα χρόνια, πας στο σχολείο
''Καλό παιδί να είσαι, στο πρώτο θρανίο.''
''Να κάνεις τον σταυρό σου σαν σωστός Χριστιανός,
να μην σε τιμωρήσει ο καλός μας Θεός.''
''Ποτέ να μην βρίζεις, να τρως το φαγητό σου
Γιατί ο μπαμπούλας θα 'ρθει το βράδυ στ' όνειρό σου''
Μετά στην εφηβεία... ''Να μην καπνίζεις
κι αυτούς που θέλουν το καλό σου, πάντα να ψηφίζεις.''
Να πας, να σπουδάσεις, να χαρούν οι γονείς
το πτυχίο σε κορνίζα και δουλειά ας μην βρείς
Ύστερα πας στον στρατό για να υπηρετήσεις
Είσαι απλά ένα πιόνι δεν μπορείς να μιλήσεις
Και πρέπει να είσαι υπερήφανος που υπηρετείς την πατρίδα
Μια πατρίδα που δεν σου 'δωσε ποτέ μια ελπίδα
Τώρα έχεις φτάσει 40 κι έχεις κάνει παιδιά
Πρέπει να τους μιλήσεις μια φορά αληθινά
Αν για όλα αυτά που σου μάθαν, άξιζε να ζεις
Τώρα χωρίς δουλειά, τι θα βρεις να τους πείς;;
|
||||
4. |
Διακοπές
03:09
|
|||
|
Στην Αθήνα αποκλεισμένος
Είμαι προβληματισμένος
Τι θα κάμω στη ζωή μου τελικά;
Οι αϋπνίες μ' έχουν λιώσει
Θέλω απλά να ξημερώσει
Για να δω το φως του ήλιου μια φορά
Θέλω κάτι να αλλάξω
Τη ζωή μου να αδράξω
Και να ζήσω έντονα κάθε λεπτό
Γι' αυτό πιάνω την κιθάρα
Και δεν δίνω πιά δεκάρα
Πούστη ύπνε, όχι δεν θα υποταχτώ
Ωωω ωωω θέλω τους φίλους μου παρέα κι αλκοόλ
Ωωω ωωω απ'την τεκίλα και το ρούμι να 'μαι γκολ
Δεν αντέχω αλλό, πλήττω
Διακοπές θέλω να φύγω
Κι έχω μια γλυκιά αγωνία σαν παιδί
Θέλω να 'ρθει καλοκαίρι
Με την μπύρα μου στο χέρι
Να χορεύω απ'το βράδυ ως το πρωί
Ωωω ωωω θέλω τους φίλους μου παρέα κι αλκοόλ
Ωωω ωωω απ'την τεκίλα και το ρούμι να 'μαι γκολ
|
||||
5. |
Ένα φλώρικο τραγουδάκι
01:59
|
|||
|
Κάτω από κείνα τα μαύρα σου γυαλιά
Με προσπερνάς κι ούτε ένα βλέμμα δεν μου ρίχνεις
το ξέρουν όλοι, έχεις τη μύτη σου ψηλά
και σημασία σε κανέναν πιά δεν δίνεις
Στιχάκια σου έγραφα μα εσύ αδιαφορείς
βλέπεις, μεγάλωσες στα πλούτη και τα λούσα
κι εγώ είμ' ένας φτωχός τραγουδιστής
που με τα λόγια μου δεν θα σε συγκινούσα
Σ' είδα μια μέρα μ' έναν φλώρο να περνάς
Το ξέρω μάτια μου δεν είμαι εγώ για σένα
Θα 'ρθει μια μέρα όμως που θα παρακαλάς
Μα για την πάρτη σου δεν θα με νοιάζει εμένα
Θα 'μαι διάσημος, θα έχω και κοινό,
στις συναυλίες μου εισιτήριο θα πληρώνεις
Θα ακούς στο ράδιο το τραγουδάκι αυτό
θα δυναμώνεις... και θα μου λές...
Σ' αγαπώ!
|
||||
6. |
Σαν τον Δεληβοριά
03:10
|
|||
|
Η ζωή μας δουλεύει και γελάει πίσω απ' την πλάτη μας
Κι εμείς πέφτουμε σαν χάνοι στην παγίδα
Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί μουδιάζω ολόκληρος
Ούτε το άγχος που είχα μόλις σε είδα
Ξέρω αυτή η στιγμή ήταν κάπως αμήχανη
Όπως στο Super Market που οι σακούλες ''κολλάνε''
Κι η ταμίας σε κοιτάει μ' ένα βλέμμα απαξίωσης
Κοκκινίζεις και φεύγεις και όλοι γελάνε
Μα όταν μου χαμογέλασες, όλα μου πέρασαν
Κι ούτε ο θόρυβος κι οι κόρνες δεν μ' ενοχλούσαν
Μου αρκούσε να σ' ακούω, να μιλάς για οτιδήποτε
Και τα μπαλκόνια ανθίζαν και τα πουλιά κελαηδούσαν
Κρίμα που δεν είμαι μουσικός
Για να σου γράψω ένα τραγουδάκι αντάξιο
Σαν τον Δεληβοριά, να περιγράψω γλαφυρά πόσο σε θέλω
Είμαι μόνο αυτός
Που όταν σε βλέπει πάντα θ' αγχώνεται
Σαν την πρώτη φορά...
...γι' αυτό πίνω, για να σ' τα λέω πιο καλά
|
||||
7. |
||||
|
Άυπνος πάλι,
σε μαύρο χάλι
Με μαύρους κύκλους στα μάτια
Καζάνι κεφάλι
Ν' αναρωτιέμαι,
που θα με βγάλει
Να περιμένω συνέχεια μια μέρα άλλη
Με σκυμμένο κεφαλι
Κι η τηλεόραση, όλη την ώρα τρυπάει το μυαλό μου
Δεν βρίσκω διέξοδο από τον άρρωστο μικρόκοσμό μου
Γκρεμίζω τα τείχη
Τρυπάω το ταβάνι
Δεν έχω όρεξη τώρα,
για κλάψες πάλι
Νικάω τα δαιμόνια
Ή σπάω το κεφάλι
Δεν έχει ενδιάμεση λύση αυτή η πάλη
Κι ειμαι μόνος μου παλι
Και στον καθρέφτη μου για την κατάντια μου φτύνω και βρίζω
Όμως δεν ξέρουνε, ότι με κάνανε μ' εκεινους ίδιο
Δεν έχω αισθήματα, δεν έχω τίποτα δεν μου αφήσαν
Καλλιεργήσανε μέσα μου μίσος και μίσος θερίσαν
...
Σ' ένα παράλληλο σύμπαν, μπορεί
να μας κοιτάνε αυτοί
Που δικαια θα ζούνε
Κι ίσως επέμβουνε κάποια στιγμή
Και τα γουρούνια θα ψάχνουνε τότε για να κρυφτούνεΆυπνος πάλι,
σε μαύρο χάλι
Με μαύρους κύκλους στα μάτια
Καζάνι κεφάλι
Ν' αναρωτιέμαι,
που θα με βγάλει
Να περιμένω συνέχεια μια μέρα άλλη
Με σκυμμένο κεφαλι
Κι η τηλεόραση, όλη την ώρα τρυπάει το μυαλό μου
Δεν βρίσκω διέξοδο από τον άρρωστο μικρόκοσμό μου
Γκρεμίζω τα τείχη
Τρυπάω το ταβάνι
Δεν έχω όρεξη τώρα,
για κλάψες πάλι
Νικάω τα δαιμόνια
Ή σπάω το κεφάλι
Δεν έχει ενδιάμεση λύση αυτή η πάλη
Κι ειμαι μόνος μου παλι
Και στον καθρέφτη μου για την κατάντια μου φτύνω και βρίζω
Όμως δεν ξέρουνε, ότι με κάνανε μ' εκεινους ίδιο
Δεν έχω αισθήματα, δεν έχω τίποτα δεν μου αφήσαν
Καλλιεργήσανε μέσα μου μίσος και μίσος θερίσαν
...
Σ' ένα παράλληλο σύμπαν, μπορεί
να μας κοιτάνε αυτοί
Που δικαια θα ζούνε
Κι ίσως επέμβουνε κάποια στιγμή
Και τα γουρούνια θα ψάχνουνε τότε για να κρυφτούνε
|
||||
8. |
Κατάθλιψη Feat. Χάτζη
03:00
|
|||
|
Η κατάθλιψη μου κλείνει το μάτι
Μα βαριέμαι να της απαντήσω
Είπα λίγο έξω να το ρίξω
Γι' αυτό σηκώθηκα απ' το κρεβάτι
Πια τις νύχτες, πλέον, δεν κοιμάμαι
Γιατί απλά, κοιμάμαι όλη μέρα
Και δεν λέω ούτε "καλημέρα"
Σε κανέναν. Ούτε αυτοί με ρωτάνε
Οι πιτζάμες μου είναι τσαλακωμένες
Σαν κι εμένα που είμαι σε μαύρο χάλι
Με αυτές πάω και στο Super Market
Για να πάρω κανένα μπουκάλι
Με τις παντόφλες μπαίνω και στο μετρό
Κι όλοι γύρω με κοιτάνε καχύποπτα
Κι αν εγώ δεν τους κοίταζα ύποπτα
Θα μου πετάγανε και κάνα ψιλό
Έτσι περνάω κατάθλιψη
Κι όλοι μου λένε "θα περάσει"
Έτσι περνάω κατάθλιψη
Είναι άλλη μία φάση
Εγώ με την κατάθλιψη
Είμαστε φίλοι καλοί
Έτσι είν' η κατάθλιψη
Μη φοβάσαι.. θα την περάσουμε μαζί
|
||||
9. |
Λαθραναγνώστης
02:55
|
|||
|
Μ' αρέσει πολύ να διαβάζω, όταν είμαι μες το μετρό
Του μπροστινού μου κοιτάζω τα μηνύματα στο κινητό
Όχι Γιώργο μην την χωρίσεις, η Μαρία σε αγαπάει
Το είπε και στο μήνυμά της, ξεκάθαρα συγγνώμη ζητάει
Κύριέ μου έχετε Θράσος, πάμε πάλι πίσω ξανά
Δεν πρόλαβα να διαβάσω το άρθρο στη σελίδα εννιά
Τόσο γρήγορα μην διαβάζεις γιατί δεν προλαβαίνω πολλά
Φταίει και η πρεσβυωπία σου, που κρατάς την φυλλάδα μακριά
Όχι μη με λες λαθραναγνώστη, δεν είναι ωραίο αυτό
Αλλά πως να περάσει η ώρα, όταν βαριέσαι στο μετρό;
Λαθραίοι άνθρωποι δεν υπάρχουν, ας πω κι εγώ ένα κλισέ
Γιατί δε γράφω απλά τραγούδια, περνάω μηνύματα απ'τον καναπέ
|
||||
10. |
Στην Αθήνα
03:18
|
|||
|
Πρώτη μέρα στην Αθήνα κι ήρθα από μακριά
Δεν ξέρω αν έχω χρόνο, ίσως να 'ναι αργά
Πρέπει πάλι να έρθεις, έστω ένα λεπτό
Δεν το λέω από ανάγκη, ούτε από εγωισμό
Μα δεν φταίνε κι οι μπύρες, ούτε κι η μοναξιά
Δεν φταίει κι ο Bob Dylan που τραγουδάει βραχνά
''I got blood in my eyes'', σ' έναν δίσκο παλιό
Φταίω μόνο εγώ που ακόμα σ' αγαπώ
Πάλι εδώ δεν κοιμάμαι, θα ξυπνήσω αργά
Και θα είναι αργά όταν ψάχνω δουλειά
Το 'χε πει κι ο Παππούς μου πριν φύγει απ'τη ζωή
''Είν' ωραία τα τραγούδια, μα δεν σου δίνουν φαϊ''
Όμως εγώ συνεχίζω με τραγουδάκια πολλά
Είναι το μόνο που ξέρω κι ας μην το κάνω σωστά
"Τι να την κάνεις τη δόξα αν δεν έχεις φαϊ"
Μόνο όταν θα 'χω πεθάνει, αυτός ο στίχος θ' αναγνωριστεί
|
||||
If you like Κωνσταντίνος Πετρόπουλος, you may also like:
No One Seems To Notice That It's Raining (Previously Unreleased Recordings 1970-75)
by Jay Bolotin
This compilation of songs from cult legend Jay Bolotin has the same stark beauty as prime Leonard Cohen and Jackson C. Frank.
go to album
Downey to Lubbock
by Dave Alvin
Soulful guitar interplay form the heart of this lovely Americana collaboration from Dave Alvin and Jimmie Dale Gilmore.
go to album
Echo Dancing
by Alejandro Escovedo
The legendary Alejandro Escovedo returns with another country-rock scorcher.
go to album
i blew on a dandelion and the whole world disappeared
by American Pleasure Club
Like winter branches lined with snow and ice, Sam Ray (Ricky Eat Acid, Teen Suicide)'s latest is delicate, spare, melancholy, and beautiful.
go to album
Holy Roller EP
by The Blank Tapes
featured on Bandcamp Radio Sep 16, 2014
go to album
Klein's new single is a goth-pop whirlwind with hooks and riffs that grab like skeletal claws.
go to album
The Way Out Sound Of Moondog
by Moondog
featured on Bandcamp Radio May 24, 2016
go to album
